Babakızı

Algı  Psikodrama & Kişisel Gelişim ve Psikolojik Danışma Merkezi

“Kız babası”nı önceden duymuşsunuzdur eminim peki “baba kızını” duydunuz mu hiç? Gelin bakalım..

Bir babakızı için her zaman çok önemlidir baba. Onun gurur duyduğu olabilmek, onu utandırmamak , onun namusuna laf getirmemek, onu kızdırmamak.

Baba kırıcı olduğunda kız belli edemez üzüntüsünü..”Babamdır beni kırmaya hakkı var” der. Tıpkı annesinin “kocamdır ne yapayım” dediği gibi.. Baba hep haklıdır ve evdeki tüm aşağılama, kırma haklarına sahiptir. Kız, babaya kızamadığı için kendisine kızar, kendisini değersiz ve önemsiz görür. Çünkü karşısındaki büyük bir güçtür, kahramandır ve ona karşı gelmek dünyaya karşı gelmektir ve doğal olarak gerçekleştirmesi zor bir süreçtir. Kimse güven duygusundan vazgeçmek istemez. Bunun yerine kişiliğe yapılan saldırılar, saygısızlıklar kabul edilir..

Bu dönemde anne modeli de önemlidir. Anne, evdeki haklarına sahip çıkan, kendisine saygı duyan ve hayır diyebilen bir kişilik yapısına sahip ise; çocuklar için avantaj sağlayabilir ancak genellikle otoriter erkekleri seçen kadınlar evliliklerini koruyabilmek için kendi sınırlarına sahip çıkma becerilerini kullanmazlar. Sonuç olarak; kız çocukları için evde otoriter bir erkek ve boyun eğen bir kadın modeli vardır. İlk öğrenilen kadın erkek modeli budur ve kişi hayatında yaşayacağı ve tekrarlayacağı kalıpları bu modele bakarak seçer.

Kız çocuğu sorgulamaya başladığında, kendisine yapılan haksızlıklara karşı gelmeye çalıştığında, baba tarafından duygusal bir şiddete maruz kalır. Umursanmaz, değersizleştirilir ve otoriteyi kabul edene kadar baba tarafından dışlanır. Baba bu tavrı öğrenmiştir. Kendi annesinde, kız kardeşlerinde, karısında uyguladığı davranışları doğal olarak kızına da uygular.

Susmak burada kemikleşir genelde. susmak, talep etmemek, hayır dememek, erkeği kaybetme korkusu ve hayatı boyunca mücadele edeceği değersizlik duygusu…

Bir yandan tutulan ilk el hiç bırakılmak istenmez, hiç sorgulanmaz, affedilmez, barışılmaz… Bir yandan da sağlıklı ilişkiler kurulmaya çalışılır.

Gerçek olan şudur ki; babakızını büyütüp toparlamadan onu tüm bir kadın yapmadan sağlıklı ilişkiler yaşanamaz.

Baba- kız arasındaki ilk çatışma hali ilerleyen yıllarda kurulan ilişkilere de olduğu gibi yansır ve baba ile olan düğümler çözülmediği sürece tıkanıklıklar devam eder.

Dünyaya sürekli bir çocuk kadının gözünden bakma halidir bu; ilişkide ne olursa olsun bıçak kemiğe dayanmadan hayır diyememek, karşı taraf değer vermeden değerli hissedememek, otorite kabul edilmediğinde erkeği kaybetmekten korkmak..

Kalıcı bir durum mu? Asla değil.

Evet, baba kızını sever ama özgürlük, değer ve güven verebilmek her babanın başarabildiği süreçler değildir.

Gün içinde hissettiğiniz duyguları bir düşünün. Verdiğiniz kararlara bir bakın. Gerçekten ne kadarı sizin, ne kadarı babanızın? Bu oranı görmek sizi şaşırtabilir.

Yetişkin olmak; hayata anne babanın gözüyle değil, kendi gözümüzle bakabilme yeteneğidir.

Sadece kendi gözümüzle bakabildiğimizde ne kadar özgür ve ne kadar değerli olduğunuzu fark edebiliriz.

Herkese kendi gözü ile bakabileceği bir gün dileği ile…

Psk.Dan.Yeliz Şen

Paylaşın:

Etiketler:

Sayfa Yorumları (0)
  • ...

Yorum Ekleyin